Stanisław Rodziński

Urodził się w 1940 roku w Krakowie. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Emila Krchy, dyplom w roku 1963. Od 1963 roku rozpoczyna samodzielną pracę artystyczną i nauczycielską. Był wychowawcą w domu dziecka, nauczycielem wychowania plastycznego w szkole podstawowej, nauczycielem wychowania plastycznego w liceum ogólnokształcącym. Szereg lat uczył w krakowskim Liceum Sztuk Plastycznych. W latach 1972-1980 był docentem w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie prowadził pracownię malarstwa. W roku 1981 rozpoczął pracę w krakowskiej ASP. W roku 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1996-2002 był rektorem krakowskiej ASP, w latach 1999-2002 przewodniczącym Konferencji Rektorów Szkół Artystycznych.
W latach 80-tych był wykładowcą w Papieskiej Akademii Teologicznej, od roku 1985 do 2009 współpracował z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. W latach 1991-1992 członek Rady Kultury przy Premierze RP. Doktor Honoris Causa wrocławskiej i katowickiej ASP. W roku 2010 otrzymał tytuł profesora honorowego krakowskiej ASP. W roku 1977 sygnatariusz Deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. Latający Uniwersytet). W latach 1981-1989 uczestnik ruchu kultury niezależnej (prace organizacyjne, publikacje w prasie podziemnej). Od lat siedemdziesiątych do roku 1983 (tj. do likwidacji ZPAP przez władze stanu wojennego) pracuje społecznie w ZPAP. W latach 1973-1983 naczelny redaktor biuletynu Rady Artystycznej ZPAP.
Od roku 1968 uprawia publicystykę i eseistykę w zakresie sztuki. Współpracownik „Tygodnika Powszechnego", „Znaku", „Więzi", publikuje m.in. w „Dzienniku Polskim", „Projekcie", „Etosie", „Kulturze Paryskiej". W latach 1999 - 2012 ukazało się pięć książek zawierających te publikacje (Sztuka na co dzień i od święta; Obrazy czasu; Mój szkicownik; Dzieła, czasy, ludzie; Autoportret malarza).
Od roku 1963 wziął udział w około stu wystawach indywidualnych i w ponad dwustu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w krajowych i zagranicznych zbiorach muzealnych oraz w kolekcjach prywatnych.
Uzyskał szereg nagród i wyróżnień, m.in.: Złoty Medal TPSP, Złotą Odznakę ZPAP, Nagrodę Miasta Krakowa, Nagrodę Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Stypendium Instytutu Jana Pawła II w Rzymie, Nagrodę Fundacji Jurzykowskiego w Nowym Jorku, Nagrodę Wojewody Krakowskiego za malarstwo, pracę pedagogiczną i publicystyczną, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za malarstwo i eseistykę, Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Nagrodę imienia Witolda Wojtkiewicza przyznawaną przez Okręg Krakowski ZPAP, Wyróżnienie Specjalne TOTUS, Nagrodę im. Kazimierza Ostrowskiego – ZPAP Gdańsk.