Izabela Delekta-Wicińska urodziła się w 1921 roku w Wadowicach. Jest córką kapitana 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej nauczycielki. Wdowa po Franciszku Delekcie - śpiewaku i pedagogu, matka Rafała - dyrygenta. Całe dotychczasowe życie spędziła w Krakowie oddając temu miastu oba swoje talenty: malarski i aktorski. W czasie okupacji uczęszczała do Szkoły Przemysłu Artystycznego przy ul. Wenecja oraz brała udział w pracach Teatru Podziemnego w zespołach Wiesława Goreckiego i Andrzeja Mularczyka.
W roku 1945 Iza Delekta-Wicińska podjęła studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów Zbigniewa Pronaszki, Wojciecha Weissa i Wacława Taranczewskiego, w którego pracowni uzyskała dyplom w 1952 roku. W trakcie studiów zetknęła się z takimi nazwiskami jak: Z. Radnicki, A. Jurkiewicz, L. Gardowski, S. Gałęzowski, J. Hopiński czy W. Rzegociński.
W 1950 roku uzyskuje dyplom aktorski, a niezależnie od tego sześć lat poświęca na naukę śpiewu u prof. B. Ramaniszyna i tańca u prof. Z. Strzębosz.
Całe życie aktorskie, począwszy od 1949 roku, spędziła w jednym teatrze - "Młodego Widza", "Rozmaitości" i "Bagatela" zostawiając trwały ślad swoich 66 wybitnych kreacji aktorskich w historii tej sceny. Brała udział w wielu audycjach radiowych, programach i spektaklach telewizyjnych oraz w filmach.
Również od 1949 roku rozpoczęła aktywną działalność plastyczną, początkowo jako rysownik w prasie (winiety, rysunki okolicznościowe oraz komiksy), a od 1950 roku wystawiając swoje prace na wielu wystawach. Jej obrazy można spotkać w licznych polskich i zagranicznych muzeach oraz kolekcjach prywatnych.
Iza Delekta-Wicińska jest aktywnym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków pełniąc w nim wiele odpowiedzialnych funkcji.
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Miasta Krakowa, Medalem za zasługi dla Marynistyki Polskiej oraz wyróżniona członkostwem honorowym Marynistów Polskich.